Saturday, June 06, 2009
می خواستم این پست رو به آخر پست قبلی اضافه کنم دیدم حیفه،هرچی باشه خلق و ادامۀ وجود این وبلاگ به نوعی مرهون آرزو بوده و بی انصافیه اگه یه پست مجزا به خاطر موفقیتش در ادامۀ تحصیل ننویسم...البته خبر جدید نیست،ولی خب من تازه دیروز شنیدم که آرزو بالاخره سالها بعد از آخرین تلاشش،دوباره عزمش رو جزم کرده و دانشگاه قبول شده...جدا آفرین بر این پشتکار،من شاید نمی تونستم ، با این که اگه کاری رو اراده کنم محاله به مرحلۀ اجرا نرسه...در هر صورت آرزو همون طوری که قبلا گفته بودم،همیشه از شنیدن خبر پیشرفتت خوشحال می شم،دیروز هم به راوی خبر گفتم که هر وقت دیدت تبریک صمیمانه ام رو بهت ابلاغ کنه،تو واقعا سزاوارش بودی و حیف بود آدم زخمت کش و بلند همتی مثل تو پشت درهای بستۀ دانشگاه می موند....امیدوارم این آغازی باشه بر خیز بلند پیشرفتت در زندگی و بتونی به اون ایده آلی که در ذهنت داشتی نزدیک بشی....بچه ها؟شما نمی خواید آرزو رو تشویق کنید؟دست کم به خاطر تلاشی که کرده و دلسرد نشده و به رغم مشغلۀ زیاد تونسته درس بخونه و قبول بشه تشویقش کنید...آرزو،این موفقیت رو بهت تبریک می گم! ؟
|
Labels: به خاطر آرزو
|
