در آغوشم خواهی ماند

بخش پونزدهم هم آماده شد...البته حس می کنم به اون خوبی که می خواستم نشده...دیگه فعلا قدرتم همین قدره...به هر حال هیچ نویسنده ای همون اولین بار نمی تونه یه شاهکار بنویسه...می تونه؟
این روزها به شدت گرفتارم،همین باعث شده به دوستانم در این دنیای مجازی کمتر سر بزنم و خب اونها هم محبتم رو بی جواب نذاشتن،از این رو بنده این چهار خط رو نوشتم از اون جهت که اعلام کنم من به یاد همه تون هستم و یه مدتی دوری باعث نشه فکر کنیم دیگه واسه همدیگه اهمیت نداریم....یه صلوات ختم کنید...هفته خوبی داشته باشید! ؟

Labels: باز از اون آپ های یه مثقالی

|