در آغوشم خواهی ماند

واقعا آدمها توی زندگی دنبال چی هستن؟این همه آدم می آن و می رن همه تقریبا به یک شکل...خیلی هاشون هیچی به دست نمی آرن و خیلی هاشون هم فکر می کنن همه چی به دست آوردن ولی در نهایت پنج سال بعد رفتنشون حتی یه نفر هم اونها رو به یاد نداره....واقعا آدمیزاد دنبال چیه؟آیا صرف این که ازدواج کرد و دو سه تا نسخه از روی خودش ساخت که بعد از خودش این مسیر رو ادامه می دن و جایگزین خودش در زنجیره رسیدن به جاودانگی می شن کفایت می کنه؟کاری که هر حیوونی هم می تونه انجام بده؟نمی دونم...تازه از یه خواب نه چندان دلچسب بعد از ظهربیدار شدم و سرم درد می کنه و این سوال بی جواب آزارم می ده....واقعا برای چی اومدیم و کجا متوقف بشیم که حق مطلب به درستی ادا شده باشه؟

Labels: فلسفه اومدن ما آدمها

|