در آغوشم خواهی ماند

خب معمولا این موقعها هر وبلاگ نویسی می آد و پست آخر سالش رو می نویسه و این که سالی که گذشت چه جوری بوده و این حرفها...هرچند خیلی تکراریه ولی من فکر می کنم بعضی تکرار کردنها هست که آدم ازش خسته نمی شه و در واقع حس نوستالژيکش اون قدر شیرینه که از تجربه کردنش سیر نمی شی...خب من اگه بخوام در مورد سالی که گذشت حرف بزنم،در یک کلام می تونم بگم در عمرم سال به این خوبی نداشتم.از هر نظر برام خوب بود و الان که بهش فکر می کنم می بینم هیچ موردی نبوده که بخوام به خاطرش گله مند باشم...از لحاظ اقتصادی سال موفقی بود و یه ماشین نو خریدم و کامپیوترم رو آپ گرید کردم،از لحاظ تفریحاتی هم که یه مسافرت به دوبی و باکو داشتم، دوستای وبلاگی خوبی پیدا کردم که یکی شون انگار از داخل کتابم بیرون اومده و جون گرفته،در روابطم با جنس مخالف سال بسیار موفقی رو گذروندم،هیچ سالی باندازه امسال از روابطم احساس خرسندی نکرده بودم،می شه گفت در زمینه شناخت جنس مخالف به دیدگاه جدیدی رسیدم که یقینا برام سودبخش خواهد بود،سوگواری احساسیم هم امسال تموم شد،حالا دیگه هر وقت به آرزو فکر می کنم دلم از حرارتی زندگی بخش آکنده می شه،دیگه هرگز با به یاد آوردن اون غصه نخواهم خورد،اون جاش تو قلبمه تا ابد....اعتماد به نفسم هم تقویت شد،احساس می کنم قادر به انجام هر کاری هستم،البته شاید مغرور و خودپسند شده باشم،اما خب معمولا چنین عوارضی بعد از یه دوره طولانی ناامیدی طبیعیه و فکر می کنم با کمی مراقبت و هوشیاری برطرف بشه،باید بیشتر حواسم به رفتارم باشه که آزار دهنده نباشه..........دیگه.....دیگه این که خوشحالم از این که سالمم،شادم،موفقم و بیشتر از همه سایه پدر و مادرم همچنان بالا سرمه،سعی می کنم تا زمانی که مقرر هست این گونه باشه بهترین استفاده رو از این امتیاز ببرم،فکر می کنم قبلا یه برا گفته باشم ولی دوست دارم باز هم بگم که خونواده ارزشمندترین گنجینه هر آدمیه،اینو الان بیشتر از هر زمان دیگری می فهمم. ؟
خب نمی دونم چقدر با این پستم رابطه برقرار کردید چون بیشتر شخصی بود تا عمومی،در هر حال آرزوم اینه که شما هم کم و بیش سال خوبی رو گذرونده و سال بهتری رو پیش رو داشته باشید،یه چیزی الان اومد تو ذهنم که بهش اعتقادی ندارم ولی در واقعیت چند باری دیدم که اتفاق بیفته و اون هم این که معمولا بعد از یه دوره خوشی یه دوره ناخوشی هم هست،هرچند باز تاکید می کنم که بهش اعتقادی ندارم ولی امیدوارم حالا حالاها ناخوشی سراغ من و خانواده ام نیاد،یه الهی آمین با صدای بلند!!.............خب،عید رو به همه تون تبریک می گم،ایشالا که سال بسیار خوب و خوشی رو پیش رو داشته باشید،تا سال بعد که شما رو از نو می بینم،همه تون رو به خدا می سپارم،در پناه خدا سالم و شاد و پیروز باشید....................فرهاد شکیبا،29 اسفند 1385 ساعت هفده سی وسه دقیقه و پنجاه ثانیه. ؟

Labels: آخرین پست سال 85

|